Wordt Tony toch nog lonely?

De eerste keer dat ik met Tony's Chocolonely, de ‘slaafvrij’ geproduceerde chocolade van het tv-programma Keuringsdienst van Waarde, in aanraking kwam, was tijdens het Roots Festival in het Oosterpark in 020. In een van de vele standjes langs het parkpad stond een kist met een microfoon erop. Eenieder die de guts had om erop te klimmen en uit volle borst "Only the Lonely" te zingen, kreeg een reep. Niet veel later zond de RVU een serie uit over dit nieuwe fenomeen die ik met veel plezier heb gevolgd. Niet alleen omdat ik erg enthousiast werd van het initiatief, maar mede omdat ik voor het eerst naar een documentaire keek waarbij aan de lopende band het product "Tony's Chocolonely" werd 'aangeprijst'. Op de Publieke Omroep. Het heeft even geduurd, maar het is nu toch zover: het commissariaat voor de media dreigt de RVU, die het programma Keuringsdienst van Waarde uitzendt, een boete op te leggen van 20 duizend euro, wegens ‘ongeoorloofde reclame’ in zeven uitzendingen.

Immers, je mag geen reclame maken in programma’s voor de publieke omroep. Ook al is het voor een goed doel.

"Met Keuringsdienst van Waarde heeft de RVU volgens het commissariaat meegewerkt aan het in de markt zetten van een commercieel product, iets wat volgens de mediawet vrijwel verboden is voor publieke omroepen. Ook hebben de uitzendingen gezorgd voor ‘een meer dan normale winst’ door Tony Factory BV, het bedrijf dat speciaal voor de productie en verkoop van de ‘slaafvrije chocolade’ werd opgericht."

Maar commissariaat: hoe zit het dan met programma's waarbij wordt opgeroepen om vooral loten, kaarten en abbonementen af te nemen omdat de opbrengst ten goed komt van een kanker-, invalide- of andersoortige help-deze-mensen-fondsen?! Moraal van dit verhaal: we zitten eens te meer met onze handen in het haar als op het gebied van media en merken iets nieuws geprobeerd wordt. En dan kun je ze maar beter beboeten om erger te voorkomen, dan initiatieven als deze carte blanche te geven. Lucielle Werner, kom er maar in.