'Pitchen' (afkomstig van Elevator Pitch) in de evenementenwereld is een door de opdrachtgever uitgeschreven wedstrijdje tussen meestal 3 bureaus die op basis van een briefing een voorstel (concept, begroting, presentatie) mogen doen en - in geval van bijvoorbeeld Schiphol - ook nog eens aan een boekwerk vol eisen moeten voldoen.
Ik word regelmatig gevraagd door nieuwe, maar ook bestaande opdrachtgevers om te pitchen voor een opdracht. Bij gemeentelijke instanties is dit een huishoudelijke regel: zo voorkomen ze dat ambtenaar Paars III 12 jaar lang hetzelfde bureau inhuurt, omdat zijn zwager daar toevallig directeur is. Of middels andere ministeriële redenen. Vorig jaar kwamen de vrienden van BKB in een donker daglicht omdat minister Koenders hen een opdracht had gegeven. Tijdgebrek. Zou ik ook doen als ik de baas was en een bureau ken en vertrouw.
Precies waar ik met pitchen altijd tegenop hik: ook al ben ik (lees: al zou je) creatiever, ludieker, succesvoller in de media en zelfs goedkoper zijn; op papier win je het zelden van dat bureau wat al een jarenlange relatie heeft opgebouwd met de opdrachtgever.
Een persoonlijk gesprek kan daarbij helpen, waarin je de klant leert kennen, maar in the end voelt het beetje als genomineerd zijn, maar eigenlijk al weten wie de Marco Borsato van de TMF Awards is. En als je dan gaat kijken hoeveel tijd en energie BNCP de afgelopen 3 jaar in pitches heeft geïnvesteerd, dan ben je blij dat je niet de financieel directeur van dit bureau bent.
Waar ik al enige tijd mee speel, en dit jaar proefsgewijs wil testen, is te kijken of er opdrachtgevers zijn die bereid zijn om voor de pitch te betalen. Zoals een bevriend ondernemer onlangs tegen me zei: "Maar jouw ideeën en concepten zijn uniek en dus geld waard en die leg je nu bij hun op tafel voor niets?"
Inderdaad, omdat het zo nou eenmaal gaat. En omdat het in andere branches helemaal niet zo gaat, laten we het lekker bij het oude blijven. Tot vandaag. Ik pitch nog voor de gemeente en de politie (mijn best vriend) maar daarna betaal je een pitch-fee als wordt besloten om met een ander bureau in zee te gaan en die betaal je die niet als je voor BNCP kiest. Fair Trade, Fair Enough, dacht ik zo.
maandag, april 28, 2008
To pitch or PAY to pitch
vrijdag, april 25, 2008
maandag, april 21, 2008
KoninginneNACHT- en DAG agenda
De meest gestelde vraag rond dit tijdstip van het jaar is toch wel met stip op 1: "Wat ga jij doen dit jaar?" Vorige week dacht ik nog dat iemand Oud&Nieuw bedoelde, maar ze bedoelde natuurlijk ons Grote Gekke Oranje (pis maar lekker in de gracht) Feest!
Voor mezelf - anders blijf je bezig en uiteindelijk thuis vanwege de kater en het slechte weer, hier mijn Top 'Tering wat wordt het Gezellig':
De Nach...:
1 - Dijen kletsen op de maten van Cubaanse gitaartjes van Trios Los Dos op de Noordermarkt.
2 - Loveland Thee-Dansen-met-Ant op het Stopera-plein aan de Amstel. niet te verwarren met dat andere plein aan de Amstel (vresulluk!)
3 - Maar als we gaan varen, ga ik natuurlijk varen. Cubaanse gitaar mee, dat nieuwe topwijntje van de traiteur en een Loveland-achtige dames-DJ zonder tas.
De Dach...:
1 - Jaarlijkse goudvissen- en marmottenraces in het Vondelpark
2 - 17.30 HOTEL op de brug tegenover Festina Lente
3 - Maar als we gaan varen en de zon schijnt, ga ik varen. En dan richting de rust, natuur en bbq-luchten van grandcafe Noorderlicht.
Heb je ook tips, een feestje om te verkopen of verveel je nu al bij de gedachten aan deze dag, zet dan jouw dag- en nachtschema hieronder in de comment-panelen.
I went to Tibet and all I got
... was a wonderful day in the sun with a lot of friends from the city and from out of space (e.g. Leerdam and even Amersfoort) on the beautiful green terras of bar/restaurant The NorthernLight @ the NDSM-warf in 020-North. We hang around with some Dutch celebs, Tibetan Monks, local, national and international musicians with or without their instruments and we made a big fire. Like a really big fire with pallets and stuff. At the end of the day I realised I haven't seen none of the 57 gigs (Postmen was cancelled! $%^Grrr*) so we jumped at 22.55 hrs to the Main Stage to hear Bluf perform 'Alles is Liefde', freely translated that means: 'Everything is Love'. Which is not true obviously, but hey, for the 'good target' you do and say everything. Another good target was their special released Tibetan-song: 'Als je ooit nog eens terug kan' which can be donwloaded here.
And if not, you can say what you want to say about Bluf ('bragging' in English) but it is an exeptionally goddamn good live band with a boost of energy that's still chasing me up till now.
Tomorrow we go back where we finished last night: for the second year in a row the special documentary-festival Docs at the Docks is starting with the docu-blockbuster Zeitgeist part 3, with live music (maybe some Tibetan leftovers), spoken word artists Amin & Kamiel Proost and MC of the night Minne Belger. Be there and be square at 20.00 hrs @ ITW-building @ NDSM-warf.
This english message is a test message automatically translated and generated by BNCP/Never-Lost-in-Translation©
vrijdag, april 18, 2008
Weekend tips en hips: met de Segway!
Hij is door de polderkerk: vanaf 1 juli mogen we Segwayen. Weliswaar niet naast mekaar, niet mobiel bellend, max. met 30 de uur en ondergeplakt met reflectoren, maar hij komt er. We leken lang af te stevenen als het laatste landje wat de milieuvriendelijke 2 (en 4) wielert in de ban gooide, maar Young MC Camiel Eurlings ramde het er toch doorheen.
En dus kunnen we bijna geruisloos met het buikje naar voren, achteren en opzij ons van A naar B verplaatsen. Vanavond in het Vondelpark rondjes scheuren rondom het Blauwe (klauwe)Theehuis, morgen upscale performance of HOTEL in Hotel Amstel a/d Amstel en zondag heeeeeeeeeel humaan feestvieren op Ticket 4 Tibetaanse Toestanden; NDSM-werf met heel veel optredens: Bluf, Rakoen, Mook en Petje Pascal van de Osdorp Posse. Peace man. En voorzichtig met oversteken.
maandag, april 14, 2008
Docs at the Docks: Season 2
Goede dingen verdwijnen niet, die worden alleen maar beter. En zo staan we aan de vooravond van een nieuwe serie Docs-documentaires op de NDSM-docks met 6 nieuwe knallende avonden die je wakker schudden uit de slaap waarin we allen jaren geleden in weggedommeld zijn. Dinsdag 22 april wordt er meteen goed af getrapt met 'Ruled by Secrecy': dat de wereld minder democratisch is dan die lijkt, mag duidelijk zijn. Maar als niets is wat het lijkt, wat is het dan wel?! Gasten Stan van Houcke en Maarten Schinkel gaan samen met Daan de Wit op zoek naar de 'real men behind the curtain' met als toetje het 3e deel van de spraakmakende docu Zeitgeist.
Speciale props voor UncInc (nieuwe website Docs), Jesse Limmen (trailer) en Wim de Jong (muziek).
Docs at the Docks
Dinsdag 22 april
20.30 aanvang, 19.46 de pont achter CS.
Of eerder en lekker rustig eten bij Noorderlicht.
vrijdag, april 11, 2008
Eindelijk: topless vergaderen
In Silicon(e) Valley, het walhalla voor de computerwereld, is een nieuwe trend gesignaleerd: topless vergaderen... de sexy variant van 'laptop'-less vergaderen: computers, iPhones en Blackberry’s zijn dan absoluut verboden. Apparatuur zou werknemers maar afleiden van de vergadering. Door deze spullen tot taboe te verklaren zouden bijeenkomsten succesvoller kunnen verlopen.
'Vergaderingen zijn in Silicon Valley nooit populair geweest,' aldus de Amerikaanse krant Los Angeles Times. 'Informatici schrijven liever codes dan erover te praten. Er zijn in het verleden dan ook al diverse innovatieve pogingen ondernomen om vergaderingen zo kort mogelijk te houden. Sommige bedrijven verwijderden de stoelen, zodat iedereen verplicht was recht te staan. Andere lieten de deelnemers vooraf een glas water drinken.'
Het is ook irritant dat sommigen nog steeds hun apparaatjes aan laten staan en er voortdurend mee spelen. Dus ook nooit meer: "Is dat jouw telefoon of die van mij?" Zodat vervolgens 2 mensen tijdens de vergadering naar hun tas duiken...
Deze trend ligt in de lijn met de verwachting dat binnen afzienbare tijd het 'vet cool' is als je NIET je telefoon bij je hebt. De logische anti-reactie van de massa die nu meer naar een scherm kijkt, dan naar zijn medemens.